پروفیل اسفنجی چیست؟

پروفیل‌های اسفنجی از طریق اکستروژن شکل می‌گیرند، روشی تولید که به کالاهای لاستیکی اجازه می‌دهد در طول‌های پیوسته از همان مقطع اجرا شوند. لاستیک اکسترود شده با استفاده از مواد شیمیایی و افزودنی‌هایی مانند بازدارنده‌های شعله، پرکننده‌ها، عوامل اتصال عرضی و رنگدانه‌ها یا رنگ‌ها تولید می‌شود. اکستروژن های لاستیک اسفنجی بسته به ساختار آنها به دو دسته سلول باز یا سلول بسته طبقه بندی می شوند.

• سلول بسته

پروفیل های اسفنج سلول بسته حاوی سلول های بالون مانند هستند که گاز نیتروژن را نگه می دارند و از عبور هوا یا آب در فشارهای کم جلوگیری می کنند. کاربردها شامل تجهیزات نظامی، پزشکی و عایق صوتی است.

لاستیک اسفنجی سلول بسته نیز قابلیت های آب بندی قوی را با ویژگی های فشرده سازی و بازیابی خوب ترکیب می کند.

مواد برای لاستیک اسفنج سلول بسته عبارتند از EPT، EVA، لاستیک نیتریل، و اسفنج SBR. اسفنج پلی اتیلن، پلی اورتان و پی وی سی؛ و پروفیل های لاستیکی اسفنجی سلول بسته که از چسب های حساس به فشار (PSA) استفاده می کنند. معمولاً از نئوپرن و EPDM استفاده می شود. سیلیکون برای کاربردهای با دمای بالا مناسب است.

• سلول باز

پروفیل‌های اسفنج سلول باز حاوی جیب‌های به هم پیوسته هستند تا هوا، آب و سایر مواد شیمیایی بتوانند در صورت فشرده نشدن مواد از آن عبور کنند. مواد سلول باز برای آب بندی با فشار کم و عمل فنری مناسب هستند اما برای پاکسازی آب و هوا توصیه نمی شوند. کاربردهای اضافی برای لاستیک اسفنجی سلول باز شامل بالشتک و عایق است.

مواد برای پروفیل های اسفنجی سلول باز شامل پلی اورتان، پلی استر و پلی اتر می باشد. لاستیک اسفنجی پلی اورتان ضربه را جذب می کند و در بسته بندی و مبلمان بالشتک ایجاد می کند. لاستیک اسفنجی پلی استر سبک وزن، مقاوم در برابر کپک و رسانایی حرارتی پایینی است. لاستیک اسفنجی پلی اتر برای جذب صدا و رطوبت استفاده می شود.

بیشتر بخوانید مقاله پروفیل اسفنجی چیست؟: کوپلینگ